Diary Day [4] 17/5/12
วันจันทร์อีกแล้วหรอเนี่ย โลกเรานี่มันไม่ยุติธรรมเลยเนอะ วันจันทร์ถึงวันศุกข์มันตั้ว 5 วัน แต่วันศุกข์ถึงวันมันแค่ 3 วันเอง แต่ก็ช่างมันเถอะ ไม่มีใครไปเปลี่ยนมันได้อยู่แล้ว ช่วงนี้เป็นช่องแห่งการสอบ แต่ทำไมกันเล่า ท่านอาจารย์ทั้งหลายถึงโยนทั้งงาน ทั้งสอบ ให้พร้อมกับแบบ Double KILL แบบนี้เล่า คิดแล้วชีวิตชั่งมน หม่นหมอง นอกจากเรื่องร้ายๆโดยเจตนาของหล่าอาจารย์แล้ว นับว่าวันนี้เป็นไปได้สวยทีเดียวเลยแหละ ยกเว้นแค่เรื่องตอนเข้าแถว ซึ่งผู้ชายส่วนใหญ่ไม่ต้องมาทำแบบนี้้ (พวกรด.) เนื่องจากเป็นคนที่ไม่แข็งแรง จึกสอบรด.ไม่ติด อยู่กับพวกเดียวกันอีกกลุ่มหนึ่ง ในตอนเช้าวันนี้ มีการทุบุญร่วมกันของคนในโรงเรียน ด้วยวิธีแปลกๆ เราต้องเดต้นอะไรก็ไม่รู้ ตามเพลง ซึ่งมันน่าจะเป็นของเด็กมากกว่า (รู้สึกว่าตัวเองดูโง่มาก 555+ ) หลังจากนั้นก็ขึ้นไปทำงาน กับสหายทั้งหลาย งานเสร็จลงได้ด้วยดีสำหรับงานกลุ่ม ทีนี้ก็เหลือแต่งานของตัวเอง ซึ่งไม่มีกะจิตกะจัยจะทำมันเล๊ย ไม่รู้จะอะไรนักหนา พอหลังเที่ยงเริ่มมีอาการปวดหัว เริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ จนบางครั้งเกือบจะอวกออกมา แต่ก็ยังไม่ได้ไปกินยา ด้วยความเชื่อกึ่งดื้อด้านของตัวเอง ว่าซักพักเดี๋ยวมันหายไปเอง พอถึงคาบฟิสิกส์ อาจารย์เรียกเก็บคะแนน ต้องใช้ความพยายามอย่างสูง เพื่อจะพูดให้ถูก ตอนนั้นพูดไม่เป็นคำแล้ว ลิ้นพันกัน แล้วมันก็ผ่านไป.... อยู่ดีๆก็หายไปเฉยๆ ไปไหนก็ไม่รู้ ตอนนั้นก็รู้สึกดีมาก แล้วก็ตระหนักได้ว่ามีอีกอย่างที่หายไปด้วย "สมุดฟิสิกส์หายไปไหนวะ" (ใครได้อ่าน รบกวน ลองมองหาในกระเป๋า เผื่อติดไปด้วย หรือใครเห็นก็บอกด้วย หาไม่เจอจริงๆ) ตอนนี้ก็ยังคงสาบสูนย์ไปกับกาลเวลา เรื่องของวันนี้มีเท่านี้แหละ.....แปปนะ......นี่มันวันสุดท้ายของไดอารี่แล้วนี้นา ในที่สุดก็ถึงวันจากลา มาเร็ว ไปเร็ว ง่ายๆ หวังว่าจะเพลิดเพลินกับการอ่านไดอารี่วันที่แล้วๆมา ขอบคุณสำหรับการติดตาม
คำคมส่งท้ายสำหรับวันนี้ แด่คำถามที่ไร้ซึ่งคำตอบ
"Why? Because Fuck You'That why"
คงไม่กลับมาเขียนแล้วหละครับ
